Het lichtbaken die iedere inwoner van de stad het gevoel geeft thuis te zijn, iedere zeevarende van verre begroet en de veiligheid waarborgt voor schepen die vanuit het Schulpengat het Marsdiep opvaren.
Het licht straalt over een reikwijdte van 30 zeemijl.
Dat het voor schepen noodzakelijk is om te weten waar het land zich bevind, zeker bij slecht weer, wist men al eeuwen.
Lang werd de kustlijn bij Huisduinen verlicht door een eenvoudig vuurbaken waarin kolen en hout werd gestookt.
In den beginne alleen bij slecht weer, later dagelijks zodra de zon onderging.
In 1822 werd het vuurbaken vervangen door een stenen vuurtoren dat bovenop het reduit van het voormalige fort werd gebouwd op de top van kijkduin.
Het ontwerp was van J. Valk, inspecteur van Maritieme werken.
Deze toren was 47 meter hoog en had 26 Argand olielampen die een stilstaand licht lieten schijnen over een wijdte van ongeveer 10 kilometer.
Deze toren werd vervaardigd door en bedrijf uit Amsterdam en deed ook dienst als seintoren voor de stoomsleepboot ‘Noord-Holland’ dat zeilschepen behulpzaam was bij het binnenlopen van het Nieuwe diep.
In 1853 werd het licht vervangen door een kunstlamp die brandde op patentolie.
Door middel van spiegels van gepolijst metaal werd het licht op de Noordzee gericht via kristallen glazen.
In 1877 gaf Willem III opdracht om een nieuwe vuurtoren te bouwen.
De vuurtoren werd een zestienkantige gietijzeren toren met een totale hoogte van 63,45 meter en was daarmee de hoogste van Europa.
Het ontwerp van de conische gietijzeren toren was van Quirinus Harder en werd opgebouwd uit 1088 gietijzeren platen.
Het werk werd uitgevoerd door gieterij Penn & Bauduin uit Dordrecht en de toren weegt maar liefst 506.100 kilo
. De vuurtoren, die de naam ‘Lichttoren Kijkduin’ meekreeg kwam niet meer op het Kijkduin te staan maar werd 600 meter noordelijker in de polder ‘Het oude land’, pal bij de zeedijk neergezet op 249 palen
. De hardnekkige overlevering dat de Lange Jaap op koeienhuiden werd gebouwd is dus onzin.
De oude vuurtoren werd via een publieke inschrijving verkocht en op 1 april 1878 werd het licht in de nieuwe vuurtoren ontstoken.
In de volksmond kreeg de toren meteen de naam De Lange Jaap en zo is de prachtige en unieke vuurtoren bij een ieder bekend. De vuurtoren heeft 17 etages en wil men naar de top moet men 284 treden beklimmen.
Naast de vuurtoren stond een vuurtorenwachtershuisje waar de lichtwachter woonde zoals degene die het licht in de vuurtoren bediende werd genoemd
. De eerste lichtwachter die officieel werd aangesteld voor deze functie en met zijn gezin in het huisje woonde, was Lucas Walboom die op 1 juli 1886 in dienst trad op de leeftijd van 28 jaar voor het jaarloon van 400 gulden
. Het huisje werd in 1978 afgebroken en de lichtwachters woonde daarna in de Badhuisstraat te Huisduinen.
De vuurtoren kreeg in 1924 elektrisch licht dat tot op 54 kilometer te zien is.
Sinds 1988 is het officieel een monument (monumentnummer 35626) en heeft als adres Zeeweg 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten